Vir honderde jare het menswees glas gebruik en bewonder. Dit is 'n opmerkelike materiaal — geskep deur sand of ander mineraals by hoë temperature te smelt voordat hulle vinnig weer afgekoel word. Glas het geen regelmatige struktuur nie, maar dit kan in 'n byna oneindige aantal maniere gevorm, gekleur en versier word om pragtige dinge te skep.
Hard, breekbaar, weerstand biedend teen weersomstandighede en korrosie. Dit is net 'n paar dinge wat glas so taai maak as nagte. Maar wanneer dit om bruikbaarheid gaan, wen dit die wedloop. Byvoorbeeld, jy kan glas gebruik om lig te oordra, lig te reflekteer of selfs lig te breken afhanklik van hoe dik dit is of watter tipe oppervlak dit het. Dit kan hitte of elektrisiteit soos insulasie voer afhangig van wat bygevoeg word. En belangrikste van al — dit kan verhit en gekoel word om dit te versterk of te tempeer.
Met al hierdie eienskappe saamgevoeg, het glas geword tot die perfekte instrument vir argitekte — wat dit gebruik om ramen en deure te maak onder baie ander dinge; kunstenaars — wat geskuifde glas gebruik om pragtige werke soos parels te skep; wetenskaplikes — wat termometers sowel as teleskope en mikroskope gebruik; ingenieurs — wat dit binne ligglobes en laserpakket; dokters — wat spuitjies en proefbuisies daarvan maak.
En vanuit 'n omgewingsperspektief is daar selfs nog meer rede om glas te lief!